Bugün Ramazan ya da yaygın bilinen adı ile Şeker Bayramı başlıyor.
Bu bayram şekerleme ya da tatlı kavramları ile tatilin doğrudan ilişkilendirildiği bir bayram. Geleneksel olarak lokum, her türden şekerleme, çikolata, baklava gibi tatlıların ikram edildiği, tüketildiği bir üç gün başlıyor.
Ancak bu gelenek giderek kayboluyor gibi görünüyor zira ülkemizdeki yüksek enflasyon, buna karşılık halkımızın çok düşük gelirleri yüzünden tatlı ve kaliteli fiyatlarının yanına yaklaşılamıyor.
Daha ucuz gibi görünen ve merdiven altı imalat olarak da tabir edilen, daha çok da yoksulların tükettiği bazı şekerlemelerse adeta zehir deposu. Bu da ülkede hızla artmakta olan diyabet hastası sayısının nedenlerinden birini oluşturuyor.
Yani geleneksel beslenme biçimi olarak da “tatlı dişi” olan toplumlardan biriyiz, tatlıya çok düşkünüz.
Nitekim aşağıdaki grafikten de görülebileceği gibi, Dünyada incelenen 56 ülke arasında tatlıya düşkün üçüncü toplumuz.
İlk sırada Ruslar ve ikinci sırada ise İrlandalılar yer alıyor. Son sırada ise Güney Koreliler bulunuyor. Dünyada en fazla çikolata üreten İsviçre’nin ise sıralamada yer almaması ilginç.(1)
İlk üçte yer alan toplumlara baktığımızda “tatlı yiyelim tatlı konuşalım” sözünün geçerli olmadığını görüyoruz.
Zira tatlı konuşabilmek için daha fazla tatlı yemek değil (ki sağlığa zararlı), daha fazla demokrasi, daha fazla eşitlik ve sosyal adalet ve daha barışçıl bir iklim gerekiyor. Bunlar mevcut olmadığı sürece istediğiniz kadar tatlı yiyin tatlı konuşamazsınız, sadece diyabet hastası olursunuz.
Bu bayramı, barış ve demokrasinin yeniden inşası için bir fırsat olarak görelim ve “şeker tadında bir bayram” geçirmemizi dileyelim birbirimize.
Dip notlar:
(1) https://www.statista.com/chart/24713/sweets-chocolate-consumption-by-country(8 November 2023)..
