Muhammed Mahmud Derviş ailesini arıyor!

Ben 2018 yılındaki Afrin operasyonunda ÖSO tarafından yakalandım ve sağ bacağımı dizden aşağı baltayla kestiler. 10 gün boyunca her türlü işkenceyi gördüm. Görüntülerimi internete koydukları için arkadaşlarım ve ailem benim öldüğümü sanıyorlar

Hüseyin Aykol / İçeriden

Kırşehir S Tipi Cezaevi’nde bulunan Muhammed Mahmud Derviş, 10 Nisan 2023 tarihli mektubunda şöyle diyor: “Ben 2018 yılındaki Afrin operasyonunda ÖSO tarafından yakalandım ve sağ bacağımı dizden aşağı baltayla kestiler. 10 gün boyunca her türlü işkenceyi gördüm. Görüntülerimi internete koydukları için arkadaşlarım ve ailem benim öldüğümü sanıyorlar. 2018 yılı Mart ayında hastaneye götürüldüm. Bir hemşirenin kanını vermesiyle hayatım kurtuldu. Vücudumda halen kalıcı izleri olan onlarca mermi, bıçak yara ve kesikleri var. Bu arada, hafızamda boşluklar bulunuyor. Kafamda 50’den fazla darp izi var. Dişlerimin üçte biri kaldı sadece. Ben 1.5 yıl İskenderun cezaevinde kaldıktan sonra tahliye edildim. Silopi’deyken birkaç gün sonra yeniden tutuklandım.

İtirafçıların yalanları neticesinde bana müebbet hapis cezası verdiler. Sorguda da her türlü eziyeti gördüm. Bu defa Hatay T Tipi Cezaevi’ne götürdüler. İşkence ve hakaretlerle geçen üç yıldan sonra Maraş 2 nolu L Tipi Cezaevi’ne götürüldüm. Artık arkadaşlarımın yanına gelmiş bulunuyorum. Ancak aileme bir türlü ulaşamıyorum. Bu konuda bana yardımcı olmanızı istiyorum. Benim bir avukatım yok. Vasim ya da yasal temsilcim de bulunmuyor. (Suriye’de de Kürt olduğumuz için vatandaş değildik!) Hesabımda para yok. Arkadaşlardan birinin ailesi bana para yatırınca, onlara dava açılıyor. Lütfen bana ailemi bulmakta yardımcı olun!

Ben 1996 yılında Şam’da doğdum. Babam Mahmud Derviş, aslen Qamislo şehrindendir. Muhalif bir Kürt şairidir. 2005 yılında Esad rejimi gözaltına aldı ve bir yıl hapis yattı. Tüm mallarımıza el koydular. Ailece Belçika’ya göç ettik. 2010 yılından beri ailemle irtibatım yok. Annem Mine Maxlup Arap’tır. Mühendistir. Kız kardeşlerimden biri -Evin Mahmud Derviş- göz doktorudur. Moskova’da göz doktorluğu yapıyor. 2016 yılına kadar Moskova’daki Evin-Sina hastanesinde doktor olarak çalışıyordu. Annem ve babam Belçika’nın Brüksel şehrinde yaşıyorlar. Lütfen benim durumumu onlara iletin.”

Yusuf Erkek

Afyon 1 No’lu T Tipi Cezaevi’nde bulunan Yusuf Erkek, 10 Nisan 2023 tarihli mektubunda şöyle diyor: “Biz bu cezaevinde toplam 35 kişiyiz ve iki koğuşta kalıyoruz. Ancak her koğuşumuz ayrı blokta. Yıllarca birlikte kaldığımız arkadaşlarımızı zar-zor görebiliyoruz. Ayda, hatta yılda bir falan karşılaşmamız söz konusu olabiliyor. Burada şimdilik herhangi bir problemimiz yok. Şimdilik diyorum, çünkü yarın ne olacağı belirsiz. Biliyorsunuz, burada açlık grevi yapmak zorunda kalmıştık. Böylece hem bizim çabamızla hem de idarenin attığı kimi adımlarla belli bir ortama ulaşmış bulunuyoruz. Bu yüzden, eskisine göre daha iyi ve sağlıklı bir durum söz konusu. Ancak burada cezası bittiği halde koşullu salıverilme hakkından yararlanamayan 4 arkadaşımız var. Hatta birisi neredeyse, iki yıldır fazladan yatıyor. Bu sorunu gündeme getirmenizi talep ediyoruz.”

İsmet Karak

Sincan 2 No’lu Yüksek Güvenlikli Cezaevi’nde bulunan İsmet Karak, 20 Mart 2023 tarihli mektubunda şöyle diyor: “Bizler buraya son bir-iki yıl içinde sürgün edilen Kürt politik tutsaklarız. Süper max olarak da adlandırılan bu gibi cezaevleri çok yönlü düşünülmüş, planlanmış, mahpusu fiziki olduğu kadar ideolojik, psikolojik, kültürel, sosyal vb. her açıdan hedef alan, yani iradesizleştiren ağır tecride tutan bir sistemdir. Buna bir de idarenin keyfi, hukukla bağdaşmayan ideolojik saiklerle yaklaşımları da eklenince varın gerisini siz düşünün.

Biz politik Kürt tutsaklar, buraya getirildiğimiz günden bu yana sorunlarla karşı karşıyayız. Sorun çözümü için defalarca yazdık, ilgili mercilere ilettik. Maalesef ciddi bir adım atılmış değil. Bilakis oyalayan, sürüncemede bırakan idarenin tutumu nedeniyle sorunlar derinleşmektedir. Her şeyden önce uygulamalarla şu dayatılıyor bize: Ya politik kimliğinizden, dolayısıyla onurunuzdan taviz verirsiniz ya da temel haklarınızdan olursunuz! Muhatap olduğumuz bazı temel sorunlarımızı özetleyerek aktarayım:

1.Pencerelerin elekli telle kaplı olması her açıdan sıkıntılıdır.

2. Burada tutuklu, hükümözlü ya da hükümlü insanlar var; hepsine ağırlaştırılmış müebbet koşulları dayatılıyor.

3. Havalandırmaya günde bir saat çıkarılıyoruz.

4. Her hafta istedikleri zaman arama yapılıyor.

5. FM kanallı radyo, metal tabak, bıçak verilmiyor.

6. Kitap kotası var. Postayla gelen kitaplarımız çok geç veriliyor.

7. Hakkında toplatma kararı olmayan kitaplarımıza, mektuplarımıza el konuyor.

8. Açık görüş yerleri camlarla bölünmüş küçük kabinler olmasının yanında kamerayla izleniyoruz.

9. Abone olmak istediğimiz gazeteler verilmiyor. Yeni Yaşam, Evrensel ve Oksijen gibi gazeteler bayide yok deniliyor.

10. Bizleri FETÖ, DAİŞ ve itirafçılarla aynı blokta tutuyorlar. Oysa bu 5275 sayılı yasaya aykırı bir uygulamadır.

11. Ailelerimiz tarafından koli ile gönderilen giyim ve temizlik eşyalarımız verilmiyor. Bunların kantinden satın almamız isteniyor. Orada ise kalitesiz eşyalar fahiş fiyata satılıyor.”

Laleş Çeliker

Kandıra 1 nolu F Tipi Cezaevi’nde kalmakta olan Laleş Çeliker, gönderdiği uzun mektupta, niçin Yeşil Sol Parti’ye oy vermemiz gerektiğini anlatmış. Cezaevlerindeki okurlarımız en az 2-3 yıldır gazetemizi okuyamadığı için bilmiyorlar ama kendilerine aileleri aracılığıyla buradan bir kez daha hatırlatalım: Maalesef içeriden gelen makaleleri artık yayınlayamıyoruz. Bu konuda hem gazetemiz yasal olarak zorlanıyor; hem de bu yüzden onlara da dava açılıyor.

TEŞEKKÜRLER: Kocaeli-Kandıra 2 nolu F Tipi Cezaevi’nde bulunan çizerlerimizden Barış İnan’dan üç yeni karikatür daha geldi. Kendisine -sizin adınıza- teşekkür ediyoruz…